بررسی تطبیقی عقود الحاقی در حقوق ایران وایالات متحده امریکا

قرارداد الحاقی قراردادی نمونه است که معمولاً بصورت چاپی و از پیش تعیین شده است که توسط برخی از عرضه کنندگان کالاها و خدمات ضروری که دارای قدرت انحصاری و شبه انحصاری هستند به طرف ضعیف تحمیل شده و وی نیز بدون هرگونه مناقشه و دخل و تصرف آنرا می پذیرد. هر چند این نوع قراردادها با قراردادهای استاندارد از جهت مبنا و جایگاه و نحوه تنظیم تفاوت دارند اما از این حیث که هر دو قرارداد مزبور، عموماً و نوعاً متضمن شروط غیر منصفانه و گزاف می باشند (که در حقوق ایران بیشتر تحت عنوان شروط سلب و تحدید کننده مسئولیت مورد بررسی قرار گرفته اند)، فلذا در پژوهش حاضر ذیل یک عنوان مورد بررس قرار گرفته اند. بحث اصل موجود در این پژوهش شروط غیر منصفانه و غیر عادلانه مذکور در قراردادهای الحاقی (استاندارد) و راهکارهای حقوق قابل ارائه در نظام حقوق ایران و فدرال ایالات متحده امریکا در مقابله با این نوع شروط است. فلذا در این پژوهش پس از بررسی مفهوم و ماهیت قراردادهای الحاقی، راهکارهای مقابله با شروط گزاف و غیرمنصفانه مذکور در این نوع قراردادها در حقوق ایران و حقوق فدرال ایالات متحده امریکا، مورد بررسی قرار می گیرند که به نظر می رسد این نوع شروط در حقوق هر دو شود قابلیت بطلان و بی اعتباری به صورت جزئی و کلی را داشته باشند.